34 uur in Taipei

Veertien uur in een vliegtuig, dat zijn de betere afstanden die je dan aflegt. Een korte stop van 2,5 uur brak de lange zit even, maar mijn bilbot deed had toch nog genoeg te lijden. Prima vluchter verder me drie keer rijst/noodles in een etmaal. Misschien is te veel van wat een Europeaan aan kan. Enige stress bij aankomst, want we hadden geen visum geregeld voor Taiwan. Gelukkig mag er tot 90 dagen zonder visum verblijven en kwamen we toch langs de douane.

Het hotel waar we voor een nacht verbleven lag New Taipei, aan de buitenland van downtown Taipei. Wat ons al gelijk opviel is het belachelijke aantal scooters. Het valt te vergelijken met het aantal fietsers dat Nederland heeft. Overal scooters langs de weg en overal zie je ze tussen de auto’s doorschieten. Het is een wonder dat we er geen een hebben zien crashen in een ongeluk.

Aangekomen bij het hotel waren we beide een beetje onwennig. Overal hiërogliefen, weinig mensen die fatsoenlijk Engels kunnen en een nieuw e stad waar je de weg niet weet. Na even te zijn bijgekomen op de hotelkamer zijn we onze wijk van de stad maar ingegaan (Xindian). Eigenlijk een knusse buurt met extreem veel eetkraampjes. De geur van voedsel gaat over de straat, maar we worden er niet echt hongerig van. Groente en eieren in een soort rare water substantie, vreemde deeg gerechtjes en vooral veel gebraden eend. Verder leek het ons allemaal een onhygiënische bende met alle ‘kraampjes’. Wel hebben we een intens groot stuk watermeloen gehaald en heel verstandig een pizza bij de pizzahut gehaald. Onze magen kunnen dit Taiwanese voedsel waarschijnlijk niet aan. Maar ik moet zeggen dat er een gezellig sfeertje op straat hing met al die eetkraampjes, mensen op straat en de nacht die over Taipei zakte. Opvallend was trouwens dat er weinig stoepen waren, dus iedereen liep langs de kant van de weg.

Na een goeie nachtrust begonnen we vol energie aan onze trip door downtown Taipei. We begonnen bij een tempel genaamd: ‘Chiang Kai-Shek Memorial Palace’. Een soort Lincoln beeld voor een oud-keizer van Taiwan. Het was een geschenk van China. Naast het monument, wat een soort tempel inclusief museum was, stonden twee grote panden in culturele bouwstijl: een concerthal en een theater. Erg gaaf de architectuur van het land. Jammer genoeg was Taipei voor de rest een semi-vervallen stad met vooral hoogbouw en weinig mooie architectuur. Na een wandeltocht van 8 kilometer door downtown Taipei kwamen we aan het ‘Taipei 101’. Het hoogstandje dat de skyline van Taipei bekleedt en het op twee na grootste gebouw van de wereld is. We konden met de lift naar de 91ste verdieping. Duurde maar een kleine 30 seconden, belachelijk snel dus! Mooi om te zien hoe Taipei in midden in een soort van oerwoud is neer gedumpt. Prachte beboste bergen liggen aan de smokrijke stad. Een leuke ervaring om even op het gebouw van 400+ meters te staan.

Op de terugweg naar het hotel/vliegveld merkte we de taalproblemen pas goed. Geen enkele taxichauffeur snapte het Engels geschreven adres van ons hotel. Gelukkig konden we het laten vertalen naar hiërogliefen door een medewerkers van een warenhuis.

Leuke ervaring om een keer in een grote stad in Azie te zijn. Gaaf om te zeggen dat we ooit in ons leven in Taiwan zijn geweest. Nu op naar Brisbane. Tijd voor het avontuur in Australië. Gelukkig kunnen we ons daar wel redelijk verstaanbaar maken en kunnen we ook normaal communiceren met de inwoners!